کد مطلب:94549 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
[صفحه 344] با چوگان ایمان، كوی پوچ دنیا را به دور افكنید و بستر حریرگون گیتی را به خوارستگارانش بسپارید كه لباس خاك و حفره گور، سرانجام راه شما در این دنیاست در همه حال یگانه آفریدگار بی همتا را سپاس میگوئیم و ستایش میكنیم. چه آنزمان كه وابسته ای از ما را گرفت و رشته اش را با ما گسست و چه هنگامی كه دست كرمش نوازشگر جان و روح ما شد و مهر ایمان را بدل ما پیوست. احسانش را به دیده منت می پذیریم و آزمونش را- هر چند به بهای جان بی مقدار ما سودا شود- به جان میخریم زیرا تنها اوست كه نهان ها برایش عیان و سراندیشه ها برایش آشكار است. به راز دلها، یگانه آگاه اوست و به دزدانه نگاهها، تنها دانا اوست. با همه پاكی دل، گواهی میدهم كه نیست خداوندی جز او، و محمد مصطفی (كه درود بی پایان خدا بروان پاكش باد) برگزیده و رسول راستگوی اوست. درون و برون، پیدا و پنهان و زبان و جان من، به این شهادتها بیك بیان و بی هیچ دو گونگی گواهی میدهند و جملگی، تنها به نیات بی مانند او سر میسپارند [صفحه 344] اما ای مردم، اینك با شما سخنی بس مهم دارم. خدا گواه است كه این گفتارم نه رنگی از مزاح دارد و نه با ناراستی قرین است حقیقتی است بس جدی و دقیق. و این مطلبی نیست مگر واقعیت انكار ناپذیر مرگ. آوائی كه در هر گوشی زمزمه شود، باید دعوتش را بپذیرد و بر هر كس كه تازیانه شتاب زند، باید در رخت بربستن از این دنیا شتاب كند پس ای بیدار بینا، آگاه باش كه بسیاری مال و منال و شكوه و جلال ترا فریب ندهد، زیرا كه تو چنین كسانی پیش از خود دیده ای كه بر ثروت و مكنت خویش تكیه زده و از درویشی و تهی دستی، سخت بیمناك بوده و چنان بر توسن باد پای مراد، بی باك جا گرفتند كه با همه آرزوهای بی پایانشان، به ناگاه دست مرگ از مركب مراد، به زیرشان افكنده و از میان بستر حریرگون آسودگاهشان، برداشته و بر فراز چوبهای تابوت، جایشان داده است. چنین كسانی پس از مرگ، از این دست به آن دست، و از این دوش به آن دوش روانه گورستان گردیدند مگر از یاد برده اید آنان را كه در كاخ امیال خویش، بناهای استوار میساختند و ثروت بسیار می اندوختند، اما بناگاه در خانه تاریك گور آرمیدند، و آنچه به زحمت بسیار گرد آورده بودند، به سهولت نصیب وارثانشان شد و زنانشا ن به عقد دیگران درآمدند؟ دریغا كه پس از مرگ، آنان را آن توش و توان نیست تا برگ عیشی بگور خویش فرستند و بر نیكی هایشان ذره ای بیفزایند افسوس كه دیگر جای آن نیست تا بر گناه خود توبه كنند و رضا و خشنودی پروردگارشان را فراهم سازند پس خوشا بحال آنكس كه بر دل خویش، خرقه پرهیز پوشاند و در نیكوكاری و خیرخواهی، گوی سبقت از دیگران ربود. اینك این دم عمر را غنیمت شمرید و در راه تقوی و پرهیزكاری كوشا شوید چنان بیندیشید و آنچنان رفتار كنید كه حاصلش منزل فردوس باشد و رستگاری جاویدان هرگز از یاد مبرید كه این خیمه زرنگار، خانه باقی شما نیست، بلكه گذرگاهی است كه در پهنه اش نهال و سبزه ایمان رسته و شما باید آنها را توشه و ره آورد روز بیم و امید كنید. پس برای تند گذشتن از این جهان آماده باشد، و برای جدائی از آن، توسنان باد پا را زین و برگ كنید
صفحه 344، 344.